طراحی معماری و طراحی سازه برج باو
برج اداری باو در سال 2007 توسط نورمن فاستر معمار انگلیسی طراحی گردید. این پروژه در شهر کلگری، کشور کانادا در سال 2013 به بهره برداری رسید. این ساختمان با ارتفاع 236 متر، بلندترین برج کانادا، خارج از شهر تورنتو است. این برج نام خود را از رودخانه باو که در کنار آن قرار دارد گرفته است، همچنین پلان برج، شبیه به بستر رودخانه باو می باشد. برج باو با مساحت 199,781 مترمربع، شامل: 59 طبقه ی اداری، 2 طبقه مرکز خرید با مساحت 19000 مترمربع، سه طبقه باغ آسمانی و 4 طبقه برای تجهیزات و تاسیسات می باشد. این برج دارای 5 طبقه پارکینگ زیرزمینی می باشد. برج اداری باو با سیستم سازه ای دیاگرید یک ساختمان پایدار بلند محسوب می شود. دیاگرید یا شبکه ی مورب، روشی برای ساخت ساختمان های بزرگ فولادی با ایجاد ساختارهای مثلثی مورب می باشد. سیستم مهاربندی جانبی ساختمان، متشکل از خرپاهایی است که به صورت شبکه ی مورب ساخته شده است و دارای قطرهای بلند در حدود 6 طبقه با فرم منحنی در نماهای دارای انحنای شمالی و جنوبی ساختمان است. این انحنا امکان ایجاد آتریوم دو جداره و باغ های معلق را که در طبقه 12، 18 و 24 می باشند، فراهم کرده است. ساختمان شامل لابی 2 طبقه و یک پل عابر پیاده به شهرکلگری و سیستم راهروهای زیرزمینی ارتباط یافته است.

امروزه طراحی ساختمان های پایدار اهمیت زیادی یافته است. در طراحی معماری برج باو تلاش هوشمندانه ای بر ایجاد برجی پایدار و طبیعت محور، گردیده است. در همین راستا با ایجاد فضای سبز در طبقات مختلف، علاوه بر جلوگیری از سایه اندازی ساختمان، محدودیت در ارتفاع کلی نیز رعایت گردید. همچنین ایجاد آتریمی برای جذب گرمای خورشید باعث شد 30% مصرف انرژی در مقایسه با ساختمان های معمولی کاهش یابد.

طراحی سازه
سازه اصلی برج باو، سیستم سازه ی فولادی می باشد. سقف ها به صورت کامپوزیت طراحی گردیده، همچنین از فضای خالی بین صفحات بتنی و تیرهای فولادی (سیستم کامپوزیت) می باشند. همچنین از فضای خالی بین صفحات بتنی و تیرها برای عبور تاسیسات مکانیکی و الکتریکی استفاده شده است. این امر باعث شده است ارتفاع کف تا کف طبقات به کمترین مقدار برسد و در مقایسه با سیستم سقف های کامپوزیت مشابه، دارای ارتفاع کمتری باشد. سیستم مهاربندی جانبی برج شامل هسته ی بتنی مسلح، دیوارهای برشی فولادی و سیستم ترکیبی از هسته ی برشی و قاب صلب، قاب صلب لوله ای اطراف ستون ها و سیستم خرپای فلزی به شکل دیاگرید بود. سیستم سازه ای خرپای فلزی به شکل دیاگرید به دلیل اهمیت و منحصر به فرد بودن معماری این بنا انتخاب شد.